Masz czasem wrażenie, że jesteś dla swojego dziecka bardziej terapeutą, nauczycielem, strażnikiem, kierowcą, niż… rodzicem? Dbanie o zapewnienie jak najlepszego przebiegu terapii, zajmuje Ci tyle czasu i pochłania taki ogrom Twojej osobistej energii, że przestrzeń na to, aby być po prostu mamą/tatą kurczy się w szybkim tempie? Czas, który pozostaje na wspólne spędzanie czasu wypełniony jest walką o poranne ubieranie, punktualne wyjście z domu, wieczorne mycie i inne rodzicielskie wyzwania? Pewnie nie jeden raz masz poczucie bezsilności i porażki… Dziś mam dla Ciebie kilka podpowiedzi, co zrobić, aby codzienność stała się łatwiejsza. Oto kilka narzędzi Pozytywnej Dyscypliny, które mogą być pomocne:
Dzieciom bardzo pomaga podzielenie pracy, którą mają do wykonania, na ciąg małych, kolejno realizowanych kroków. Ważne, aby zadanie stawiane przed dzieckiem, dostosowane było do jego możliwości. Czasami dobrze jest posłużyć się pomocami wizualnymi, np. planem w postaci historyjki obrazkowej.
Ta technika może być przydatna szczególnie w tych momentach, kiedy dziecko przejawia zachowania charakterystyczne dla jednego z błędnych celów – walki o władzę. Możliwość wyboru daje dziecku większe poczucie panowania nad sytuacją. Dzieje się tak, ponieważ to ono (a nie rodzic) podejmuje decyzję. Warto przedstawić dziecku opcje wyboru (spośród tych akceptowanych przez nas), używając prostych i zrozumiałych dla niego słów. Przykład: kiedy dziecko ze spektrum autyzmu jest silnie skoncentrowane na ulubionej zabawce, może być trudno nakłonić je do zabawy czymś innym. Pomocny może się okazać komunikat: „Czy chcesz, żeby twój samochodzik “poprzyglądał się”, jak bawimy się układanką, czy wolisz go na ten czas schować do kieszeni?”
Nadmierna uprzejmość (pobłażliwość) jak i zbytnia stanowczość (surowość) osłabiają nasze dziecko. Pozytywna dyscyplina pokazuje jak być uprzejmym i stanowczym jednocześnie, czyli traktować dziecko z szacunkiem (akceptować emocje, pragnienia oraz potrzeby) i jednocześnie działać odpowiednio do wymogów sytuacji.
Bycie jednocześnie uprzejmym i stanowczym rodzicem może być bardzo pomocne, kiedy dziecko nie chce wykonywać, omówionych i ustalonych wcześniej (to jest bardzo ważne!) zadań czy umów.
Przykład: „Widzę, że bardzo podoba ci się ten program (akceptacja pragnień dziecka), i smutno Ci go kończyć (nazwij emocje, pokazując jednocześnie odpowiedni rysunek) i teraz, zgodnie z naszym planem, jest czas na kolację (wymogi sytuacji).
Relacja jest mostem, po którym przechodzi informacja. Podstawą wszelkich rodzicielskich oddziaływań jest dbanie o zaspokojenie u dziecka, potrzeby przynależności i znaczenia. Specjalny czas i spotkania rodzinne to jedne ze skuteczniejszych sposobów dbania o relację i budowania więzi.
Zaplanuj w ciągu dnia specjalny czas ze swoim dzieckiem – otwórz się na nie, zobacz, co sprawia mu przyjemność, jak lubi się bawić, czym się interesuje. Taka forma wspólnego bycia razem ułatwia wchodzenie w świat dziecka oraz umożliwia odkrywanie, jak możesz mu pomóc w radzeniu sobie z pojawiającymi się trudnościami.
Spotkania rodzinne stają się okazją do wyrażania wdzięczności i docenienia wszystkich członków rodziny. Pobudzają do refleksji nad wnoszeniem wkładu w życie rodziny również przez dziecko ze specjalnymi potrzebami. Jest także świetną okazją do uczenia kompetencji życiowych, takich jak: rozwiązywanie problemów, umiejętność czekania, czy rozumienie punktu widzenia innej osoby i wielu innych.
Przygotowując takie spotkanie możesz skorzystać z naszego albumu spotkań rodzinnych (ALBUM SPOTKAŃ RODZINNYCH)
Pamiętaj, że każde dziecko jest wyjątkowe – stąd też dobieraj narzędzia Pozytywnej Dyscypliny i dostosuj je odpowiednio do swojego dziecka, jego możliwości rozwojowych i sytuacji rodzinnej.
A po więcej pomocnych wskazówek sięgnij do książki “Pozytywna dyscyplina dla dzieci ze specjalnymi potrzebami” (KSIĄŻKA)
Pozytywna Dyscyplina to inwestycja i wybór, który na początku wymaga odrobinę wysiłku, ale bardzo szybko się zwraca. Zamiast czekać na opór przy ubieraniu, i marnować czas na radzenie sobie z trudnymi zachowaniami, inwestujesz chwilę na przygotowanie planu razem z dzieckiem, lub na spotkanie rodzinne.
Zamiast pracować nad skupieniem uwagi podczas zajęć, organizujesz spotkania rodzinne, które pomagają dziecku lepiej zrozumieć zależności między ustaleniami a działaniami (a przy okazji wymagają skupienia uwagi).
Pozytywna Dyscyplina nie tylko ułatwi Ci codzienne życie, sprawi, że znowu poczujesz się rodzicem, ale też pomoże Twoim dzieciom rozwijać samodzielność, myślenie, odpowiedzialność i wiele umiejętności potrzebnych w życiu.
Iwona Bukała-Siedlecka
pedagog, socjoterapeuta, Certyfikowany Edukator Pozytywnej Dyscypliny
www.facebook.com/wychowujepozytywnie
Zapraszam na warsztaty podczas, których praktycznie poznajemy Pozytywną Dyscyplinę.
Działamy na terenie całej Polski, chociaż jesteśmy z okolic Warszawy.
0odpowiedz na "Jak wspierać swoje dziecko w terapii i pozostać rodzicem?"